چین شیوع کرونا را خیلی دیر اعلام کرد/ دوست دارم در UFC و MMA فعالیت کنم / علی دایی اسطوره من است
تاریخ انتشار: ۱۸ فروردین ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۴۹۴۸۴۲
به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، الهه منصوریان که در لیگ ووشوی چین فعالیت داشت، پس از شیوع گسترده ویروس کرونا در این کشور از دسته اولین ورزشکارانی بود که به ایران بازگشت. با منصوریان درباره اتفاقات سال گذشته، کرونا و مسائل مختلفی صحبت کردیم که در ادامه میخوانید:
* در چین حضور داشتید و با شیوع ویروس کرونا مسافر ایران شدید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
برای من مشکلی پیش نیامد و بعد از شیوع کرونا در این کشور ما فقط در محل تمرین حضور داشتیم و در کمپ باشگاه بودیم که دور از محلهای شلوغ بود و این را بگویم که در چین هم خیلی دیر اعلام کردند که این ویروس آمده است. بعد از اینکه متوجه شدیم چند روزی در خانه قرنطینه بودیم و به ایران برگشتیم. من تست هم دادم و جوابش خداراشکر منفی بود.
* یکی از اتفاقات جالب برای شما در سال گذشته کسب طلای جهانی در مسابقات شانگهای بود، چه برنامههایی برای آینده دارید؟
خوشحال شدم که در وزن ۶۵ کیلوگرم که سنگین وزن حساب میشود مدال طلا را بگیرم و بسیار سخت بود که تغییر وزن بدهم. برنامهام برای آینده دوست دارم که برای مسابقات یو اف سی شرکت کنم و تمریناتم را آغاز کردهام. اگر بتوانم و شرایط مهیا شود به MMA خواهم رفت و بعد از اینکه فعالیتم در ووشو تمام شود این ورزش را حتما امتحان خواهم کرد.
* ظاهرا برای مسابقات پیش رو در اردوی تیم ملی قرار است که از جوانها استفاده شود، به نظر شما این اقدام درست است؟
ظاهراً همانطور که گفتید تیم ملی تصمیم دارد که جوانگرایی کند، سن من هم زیاد نیست و تقریبا ۲۸ سال دارم و یک ورزشکار هم در ورزش ووشو حتی تا ۴۰ سالگی میتواند فعالیت کند. من میگویم که نهایتا تا ۳۹ سالگی میتوانم ادامه بدهم و این حقم است که اگر در انتخابی تیم ملی رقبایم را شکست دادم به تیم ملی برسم. هرچند که از نظر حقوق یا مزایا منفعتی برای من ندارد و از نظر جوایز هم همینطور. البته هدف ما هیچوقت چنین چیزهایی نبوده و هدف ما این است هنری که داریم را به نمایش بگذاریم و مدال طلا را به دست بیاوریم تا بین کشورهای دیگر برتر باشیم.
تنها چیزی که من را خوشحال میکند همین است و دوست دارم از مردم این را بپرسم که آیا درست است که به من اجازه نمیدهند در انتخابی تیم ملی شرکت کنم؟ اگر این اتفاق بیفتد ممکن است یک روزی من بخواهم به اجبار در مسابقات حرفهای و ام ام ای شرکت کنم. مسابقاتی که در ایران ممنوع است و مجبور خواهم بود که به خاطر اینکه بهترین هستم و هنوز میتوانم مسابقه بدهم و در در ایران من را قبول نداشته باشند و من را نخواهند این کار را انجام بدهم.
* بدترین و بهترین خبر سال ۹۸؟
خبرهای خیلی بدی داشتیم و بخواهم به تمام آنها اشاره کنم یک مقدار برای من سخت است اما از همه تلخ تر به نظرم سقوط هواپیمایی بود که به سمت اوکراین میرفت؛ من در آن زمان چین بودم و در میان خبرهای بد آن روزها این خبر خیلی تأثیرگذار بود.
بهترین خبر هم به نظرم از جنبه ورزشی قرارداد سه ساله خواهرم در چین بود که به دلایلی او را از تیم ملی حذف کرده بودند و خداوند اتفاق بهتر را برای او رقم زد. انتظار دارم که سال ۹۹ بدون هیچ مشکل و خبر بدی بهترین سال باشد و همه مردم شاد باشند و خیر و برکت در زندگی همه جاری باشد.
* از خودتان راضی هستید؟
فعلا تا حدودی از خودم راضی هستم ولی باید با این همه بیشتر تلاش کنم چون که مطمین هستم در سال ۹۹ اتفاقات بهتری برایم رقم بخورد و قهرمان جام جهانی شوم. همینطور قهرمان آسیا و این اتفاق باعث میشود که کاملا از خودم راصی باشم.
* اشتباهی در گذشته داشتید که بخواهید آن را اصلاح کنید؟
اگر به عقب برگردم واقعیتش هیچ زمان در مسابقات قهرمانی جهان به وزن ۶۵ کیلو نمیرفتم به خاطر اینکه باعث شد سه خواهر نتوانیم در کنار هم به قهرمانی جهان برویم و اگر در وزن خودم بودم این اتفاق نمیافتاد اما با این حال به قسمت اعتقاد دارم و هیچ چیز را نمیتوان درست یا خراب کرد و قسمت این بوده که اتفاقات بهتری را برای خواهرم سهیلا رقم بخورد.
* دوست دارید شما را با چه جملهای با خاطر بسپارند؟
یک جمله میتوانم بگویم دنیا برای کسانی که آرزوهای خودشان را دنبال میکنند بخشنده است و باید به دنبال آرزوهایمان برویم و بدون ناامیدی تلاش کنیم و تسلیم نشویم که مطمئن باشیم که هر وضعیتی میتواند تغییر کند. من جمله آقای حامد بهداد را دوست دارم که میگویند من به هر شکلی زندگی میکنم، حتی به غلط. شعار من در زندگی این بوده که من میتوانم و تلاش میکنم.
* دلتنگ کودکی هستید؟
از کودکی بیشتر فراموش کردن دلخوریها را دوست داشتم و اگر روز قبل با کسی دعوا میکردم یا ناراحت بودم فردا فراموش میکردم و به دنبالش میرفتم تا با هم دوباره بازی کنیم. این اتفاق بعضی وقتها به یاد دوستانمان میماند اما با یک خنده همه چیز فراموش میشد.
* ترسی هم دارید؟
از هیچ چیزی نمیترسم و همه ورزشکاران از شکست میترسند ولی من ازشکست و مبارزه کردن یا ریسک کردن و مسابقات خطرناک ترس ندارم و فقط از روزی میترسم که خدایی ناکرده آسیب ببینم و نتوانم ورزش کنم.
* به جواب چه سوالی تا باحال نرسیدهاید؟
فقط به جواب این نرسیدم که چه شد خدا به من کمک کرد تا به جایگاه امروزم برسم، خیلیها به من میگویند که دعای مادر بوده و سوالم این است که مادرم در زندگی چه کاری انجام داد که خدا تا این اندازه به او لطف داشته است. نمیدانم و این سوالی است که در ذهنم وجود دارد. هیچوقت در زندگیام فکرنمیکردم که به این جایگاه برسم. هیچ فرزند سمیرمی در شهرستان کوچک که حتی ورزش رزمی هم ندارد از خودش سوال میکند که چطور به این جایگاه رسیده است. از خدا ممنونم و از لطفی که به من داشته همیشه سپاسگزارم.
*مدیون چه کسانی هستید؟
خودم را مدیون مادر و مخصوصا خواهر بزرگم شهربانو میدانم. خیلیها به من کمک کردند و از تمام آنها متشکرم.
* قهرمان دوران کودکی شما کدام ورزشکار است؟
قهرمان دوران کودکی من علی دایی است چون همیشه فوتبال را دنبال میکردم و عاشق فوتبال بودم. وقتی آقای دایی گل میزدند با تمام وجود خوشحال میشدم و همیشه به عنوان یک به قهرمان ایشان را دوست دارم.
منبع: ایلنا
کلیدواژه: چین علی دایی ووشو الهه منصوریان ویروس کرونا دوست دارم تیم ملی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۴۹۴۸۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
موج مهاجرت پرستاران به کشورهای خلیج فارس
با آن که کشور با کمبود ۱۰۰ هزار پرستار مواجه است، وزارت بهداشت حاضر نیست حدود ۲۰ هزار پرستارِ طرحی را که طرح خود را گذراندهاند و در دوره کرونا نیز سنگ تمام گذاشتند، به کار گیرد.
به گزارش همشهری آنلاین، ساعتهای کاری زیاد، حجم سنگین کار، شیفتها و اضافهکاریهای اجباری و با دستمزد اندک، فرسایشی بودن این شغل، اجرا نشدن قوانین اصلاح حقوق و مزایا، تاخیرهای همیشگی در پرداخت معوقهها، کارانههای زیر یک میلیون تومان و حقوقهای ناچیز ۱۲ تا ۱۴ میلیون تومانی موجب شده که خیلی از پرستاران با وجود علاقه به حرفهشان و با این که در این زمینه تحصیلات و دانش دارند، عطای این شغل را به لقایش ببخشند.
طی سالهای اخیر شاهد چندین موج مهاجرت پرستاران از کشور و یا تغییر شغل آنها بودهایم. مشکلات شغلی پرستاران تا حدی طاقتفرسا شده که این روزها مدام خبر استعفای دسته جمعی آنها از مراکز درمانی را میخوانیم و میشنویم. هفته گذشته بود که ۴۳ نفر از پرستاران اتاق عمل و بیهوشی بیمارستان شهدای تجریش تهران استعفای دستهجمعی دادند. اواخر فروردین هم ۲۲ پرستار بیمارستان تخصصی طالقانی چالوس به صورت گروهی استعفا دادند. به این لیست باید پرستاران بیمارستان طالقانی آبادان و چند مرکز درمانی یزد را هم اضافه کرد که استعفای دستهجمعیشان در ماههای گذشته خبرساز شد. اتفاقی که در یک سال گذشته بارها در مراکز درمانی مختلف رخ داد.
۲۰ هزار پرستار طرحیِ بلاتکلیفسوی دیگر این ماجرا پرستارانی هستند که دوره طرح خود را در دوران پاندمی کرونا گذراندند و وزارت بهداشت نیز قول جذب و استخدام آنها را داد، اما بعد از فروکش کردن کرونا به وعدههای خود عمل نکرد و آنها را به حال خود رها کرد. پرستارانی که جان خود را کف دست گرفتند و حتی تعداد زیادی از آنها به دلیل ابتلا به کرونا جان خود را از دست دادند.
سید محمد علوی، پرستار بالین و فعال صنفی حوزه پرستاران به این موضوع اشاره میکند که با وجودِ کمبود بیش از ۱۰۰ هزار پرستار در کشور، وزارت بهداشت حاضر نیست ۲۰ هزار پرستار را که طرح خود را در دوره کرونا گذراندهاند و به پرستاران طرحی شناخته میشوند، جذب کند.
علوی میگوید: این پرستاران در دوره مخوف کرونا ایثار کردند و به جامعه خدمت کردند. آنها میتوانستند طرحشان را به تعویق بیندازند، اما ازخودگذشتگی کردند و طرح خود را زودهنگام شروع کردند که کارها روی زمین نماند. ما تعداد زیادی دانشجوی ترم ۸ داشتیم که درسشان تمامنشده، طرحشان را شروع کردند و در دل کرونا رفتند.
پرستارانی که با سابقه ۲۰ ساله، شرکتی هستنددر دوره کرونا تعدادی از پرستاران به تازگی طرح خود را به اتمام رسانده بودند، اما مسئولان با دادن فراخوان و بستن قرادادهای کوتاهمدت ۶ ماهه و وعده استخدام و تامین امنیت شغلی، آنها را هم نگه داشتند. چون بیمارستانها به شدت دچار کمبود نیرو بود. این را علوی میگوید و ادامه میدهد: وعدهها باعث شد که خیلی از پرستارها با وجود اتمام طرحشان ماندند و کار کردند. اما بعد از پاندمی کرونا با کملطفی و بیمهری مسئولان مواجه شدند.
این فعال صنفی پرستاران میگوید: ما الان حدود ۲۰ هزار نیروی پرستار کارکشته داریم که ۴ سال درس خواندهاند و برادری خود را هم در بحران کرونا ثابت کردند، اما وزارت بهداشت آنها را به کار نمیگیرد. در این میان پرستارانی هم داریم که بیش از ۲۰ سال سابقه کار دارند، اما هنوز شرکتی هستند و تبدیل وضعیت نشدهاند.
از تغییر شغل تا مهاجرت به کشورهای عربیمیانگین حقوق پرستاران با در نظر گرفتن سابقه فعالیت آنها بین ۱۲ تا ۱۵ میلیون تومان است. این را فعال صنفی حوزه پرستاران میگوید و ادامه میدهد: پرستاران باید چند جا کار کنند تا بتوانند زندگی خود را بگذرانند. خیلی از آنها هم تغییر شغل دادهاند؛ در تاکسی اینترنتی کار میکنند، آنلاینشاپ زدهاند و .... فقط هم معیشت پرستاران مشکل ندارد. ما همکار پزشک داریم که هنوز پروانه مطب خود را نگرفته و بعد از شیفت درمانگاه مسافرکشی میکند.
علوی میگوید: مشکلات معیشتی پرستاران و عدم اجرای تبدیل وضعیت آنها باعث شده که خیلی از آنها اقدام به مهاجرت کنند. حقوق و مزایای پرستارانی که به عمان مهاجرت کردهاند، ۶ برابر حقوق یک پرستارِ فعال در ایران است.
او میگوید: متاسفانه پرستارانِ کشورهای حاشیه خلیج فارس را ایران دارد تامین میکند. چون الان بیشترین مهاجرت پرستاران به کشورهای حاشیه خلیج فارس است. ما این همه نیرو تربیت نکردیم که راحت، آنها را به حاشیه خلیج فارس و اروپا و ... بفرستیم و خودمان دچار کمبود باشیم. مساله این است که کمبود پرستار در نهایت به سلامت مردم آسیب میزند. نه به کس دیگری.
هر ساعت اضافهکاری ۱۵ هزار تومان!قانون تعرفه خدمات پرستاری، یکی از قوانین اصلاح حقوق پرستاران بود که در سال ۱۳۸۶ به تصویب رسید، اما هرگز عملیاتی نشد. تا این که در سال ۱۴۰۰ خود مقام معظم رهبری ورود کردند. با این حال این قانون هرگز به سرانجام نرسید. فعال صنفی حوزه پرستاران میگوید: این قانون که گفته میشود اجرایی شده، با چیزی که در شیوهنامه آن آمده است، خیلی تفاوت دارد. درواقع فقط دارند کارانه ادوار قبل را به اسم تعرفه خدمات پرستاری پرداخت میکنند.
الان بیشترین مهاجرت پرستاران به کشورهای حاشیه خلیج فارس است. ما این همه نیرو تربیت نکردیم که راحت، آنها را به حاشیه خلیج فارس و اروپا و ... بفرستیم
علوی توضیح میدهد: تعرفه خدمات پرستاری، یک قانون است که دهها بار از سوی خود حاکمیت ضمانت اجرایی گرفته است. مقام معظم رهبری بارها در روزهای پرستارِ سالهای مختلف به مسئولان تاکید کردند که این قانون را اجرا کنند. با این حال این قانون هنوز اجرا نشده است. یکی از تاکیدهای رهبری این بود که: «با کادر سلامت ایام کرونا نباید مانند کارگر فصلی رفتار شود.»، اما متاسفانه وزارت بهداشت دقیقا فصلی برخورد کرد و بعد رفع نیازش در دوره کرونا به آنها گفت: «به سلامت»!
به گفته علوی، هر پرستار علاوه بر ۱۷۰ تا ۱۸۰ ساعت کار موظفی در ماه، باید ۱۵۰ تا ۲۰۰ ساعت هم اضافهکاری داشته باشد. اما مبنای پرداخت هر ساعت اضافهکاری آنها فقط ۱۵ هزار تومان است! آیا این مبلغ با این حجم از فشار کار و فرسایشی بودن این شغل عادلانه است؟ این نشان میدهد که نظام پرداخت وزارت بهداشت نیاز به بازنگری جدی دارد.
لزوم احیای قانون حمایت از مدافعان سلامتِ ایام کروناوزارت بهداشت به تازگی اعلام کرده که در سال ۱۴۰۳ قصد استخدام ۲۵ هزار نیرو را دارد. در این میان، تعدادی از فعالان صنفی پرستاری در نامهای به ابراهیم رئیسی، رئیسجمهوری از او خواستهاند که برای حل مشکل شغلی پرستاران، طرح استفساریهای به مجلس ارائه دهد و این استفساریه پس از دریافت موافقت مجلس، به وزرات بهداشت ابلاغ شود و دستور دهد که وزارت بهداشت از منابع مالی خود، پرستاران طرحی را به کارگیری کند.
علوی میگوید: وزارت بهداشت هم توان اجرایی این کار را دارد و هم پولش را. حتی اصرار داریم که این استفساریه در لایحه بودجه سالانه هم گنجانده شود. اگر این اتفاق رخ دهد، گام بزرگی در جهت کاهش مشکلات جامعه پرستاری برداشته خواهد شد.
این فعال صنفی حوزه پرستاران میگوید: درضمن ما قانونی داریم که در دوران کرونا به نام قانون "حمایت از ایثارگران و مدافعان سلامت در ایام کرونا" که در ستاد ملی کرونا وضع شد. خواسته ما احیای این قانون است. البته بدون برگزاری هیچ آزمونی برای پرستاران. آزمون این نیروها همان کرونا بود و نیاز نیست دوباره در آزمونی شرکت کنند. حتی اگر مهارت نداشتند، در دوره کرونا کاملا کارآزموده و کارشناس شدند و اتفاقا الان به درد دسیستم میخورند.